- üzüqoylu
- z. Üzü aşağı olduğu halda. Üzüqoylu uzanmaq. Nimçəni üzüqoylu qoymaq. – Əli üzüqoylu arxa yıxıldı və atəşə başladı. H. N.. <Qərənfil xala> dəmkeşi üzüqoylu qazanın ağzına çevirdi. Ə. Vəl..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
sərbəzəmin — f. «başı yerdə» 1) başıaşağı, üzüqoylu; 2) m. xəcalətli; 3) m. ümidsiz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
vaj(i)gun — f. çevrilmiş, devrilmiş; 2) məhv edilmiş, ləğv olunmuş; 3) üzüqoylu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
çevirmək — f. 1. İstiqaməti dəyişdirmək, başqa tərəfə yönəltmək. Dalını çevirmək. Üzünü bizə çevir. – Yaşar tüfəngi çəpişə sarı çevirib, nişan almağı təcrübə etdi. M. Rz.. 2. Bir şeyin vəziyyətini, yerini dəyişmək; döndərmək. Mən . . başladım malları… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çevrilmək — 1. məch. Başqa hala salınmaq, başqa şəklə salınmaq, döndərilmək. O başını yellədib bir ah çəkdi dərindən, «Ah» alova çevrilib saçıldı gözlərindən. B. V.. 2. t siz. Tez tez bir haldan başqa hala keçmək. Su donaraq buza çevrilmişdir. – Radium… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çığırışmaq — qarş. Bir ağızdan hamı çığırmaq, hamı birdən yerbəyerdən çığırmaq; bağırışmaq. Arvad qışqırdı, uşaqlar çığırışdılar, məcməyi üzüqoylu çevrilib, dolmanın hərəsi evin bir küncünə diyirləndi. Ç.. Kənd qızları bir birini itələyir, zarafatlaşır,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dirsək — is. 1. Qol ilə bilək arasında olan büküyün bayır hissəsi. Bəzən Dilşad xanım üzüqoylu uzanıb, dirsəklərini yerə qoyaraq çayı nəlbəki ilə içər və ayaqlarını part part yerə döyərdi. T. Ş. S.. Diyar kişi dirsəyi ilə arvadına toxunub pıçıldadı. . Ə.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
diz — is. 1. Qıçın diz oynağı olan hissəsi, bükülən yeri. Dizlərini bükmək. – Getdim bağa üzümə; Tikan batdı dizimə. (Bayatı). Göy ot dizdən yuxarı qalxmışdı. C. M.. Diz qapağı – dizin üstündəki sümük. <Nurəddinin> sağ ayağı diz qapağından… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hisli — sif. 1. His verən, yaxşı yanmayıb his eləyən; tüstülənən. Hisli təndir. – Dağ başı səsli qalar; Ocağı hisli z. qalar; Yemək ilən dost olan; İllərlə küslü qalar. (Bayatı). Hisli lampanın işığında bir neçə adam işləyirdi. Q. İlkin. 2. His çəkmiş,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iməkləmək — f. Əllər və dizlər üzərində hərəkət etmək. Nə isə, vaxt yetişdi, gərək uşaq iməkləsin, yerisin, gülsün, danışsın, şad olsun. . N. N.. <Atakişi:> Ay sənə qurban inəklər; Bu balam haçan iməklər. C. C.. Əllərin qurtardı iməkləməkdən; Ayağın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qablanmaq — məch. 1. Qoyulmaq, kip yerləşdirilmək. Paltarlar çamadanlara qablanmışdır. 2. Kobudcasına bir şey üzərinə üzüqoylu düşmək, sərilmək. Hovuza qablanıb su içdi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti